Wypierdalać

Miałam dzisiaj zupełnie inny plan na ten post - miał on dotyczyć szczęścia (i przedewszystkim pojawić się dopiero jutro, jednak nie mogłam z nim zwlekać), ale jak mogę pisać o szczęściu, kiedy wcale nie jestem szczęśliwa?

Zacznijmy od tego, że jestem wściekła, ogarnięta bezsilnością tego, że nic nie mogę zrobić, nawet wyjść na ulicę i walczyć o swoje prawo, myślę, że nie ja jedyna jestem teraz uwięziona, ale jeśli nie mogę wyjść na ulicę i dochodzić swoich praw, to spróbuję inną stroną.

Najpierw - o aborcji słów klika. Aborcja w naszym kraju była legalna w 3 przypadkach:

- gdy płód zagraża życiu matki

- gdy ma wady genetyczne i nie przeżyje

- gdy dziecko jest owocem gwałtu

Odniosę się do każdej sytuacji, zaznaczając, że będąc w jakiejkolwiek z nich - NIE WIEM, co bym zrobiła i mam nadzieję, że nigdy nikt nie będzie o tym musiał zdecydować.

Uszkodzony płód - po pierwsze, zauważyłyście, że celowo używam słowa p ł ó d? No właśnie, dużo ludzi zapomina, że ciążę usuwa się w pierwszych tygodniach, nie w 9 miesiącu. Nie zabijamy dziecka z rękami, nogami, tylko płód. Wróćmy jednak do tematu, no więc ten uszkodzony płód rodzi się (nie mówię o chorobach, które da się leczyć, da się z nimi żyć) bez mózgu i umiera. Kobieta przez dziewięć miesięcy nosi pod sercem dziecko i zamiast wybierać dla niego wózek, wybiera trumnę.

I co mi teraz powiecie, Ci którzy są za życiem? Jakie to życie dla kobiety, która pochowa noworodka od razu po porodzie? Zobaczy go bez mózgu, z oczami na wierzchu? Jak na siebie spojrzy? I teraz też pytanie do panów, którzy myślą, że ich to nie dotyczy - Co powiecie swojej żonie? Brawo? Dziękuję, że urodziłaś trupa? Czy może - nie martw się, wszystko będzie dobrze. A co pomyślicie o tym dziecku? Dla Was łatwo będzie pochować kogoś, kto nie przeżył kilku godzin?

Inna sytuacja - płód zagraża życiu matki. Kobieta donosi ciążę (bo ktoś jej kazał, ktoś obcy - nasz rząd) i umrze. Nie ze swojego wyboru, nie z decyzji, którą podjęli z partnerem. Nie. Z decyzji kogoś, kogo nawet nie szanujemy i mamy ochotę mu napluć w twarz za wszystko co zrobił. Co ma zrobić taka kobieta? Teraz mi powiecie, że trzeba się poświęcać, że trzeba w życiu coś po sobie zostawić i nie można być egoistą. Ja na to, słucham? Nie będę egoistką, jeśli umrę i zostawię partnera? Partnera samego z dzieckiem? A przepraszam partner nie ma uczuć? To wcale przecież nie jest tak, że patrząc na dziecko, dziecko będzie przypominało mu osobę, którą przez nią stracił. Jakby ktoś nie zrozumiał - to jest jest sarkazm.

Odniosę się już do ostatniego przypadku - dziecko z gwałtu. Ktoś obcy zdecydował za mnie, że urodzę dziecko, które będzie owocem najgorszego czynu na świecie, największej zbrodni, jakiej można się dopuścić na kobietach. Pan który sobie wymyślił taki zakaz, sam powinien dowiedzieć się jak to jest. Jak to jest patrzeć na dziecko i widzieć w nim swojego oprawcę - człowieka, który bez Twojej zgody, zarządził całym ciałem i teraz zasadnicze pytanie - czym różni się gwałciciel od (nie)szanownych rządzących naszym krajem? Ja nie widzę różnicy. Dodatkowo, postawcie się również w roli partnera - patrząc na dziecko, widzi kogoś, kto skrzywdził jego kobietę. Widzi dziecko obcego mężczyzny.

Te sytuacje mogą doprowadzić do wielu rzeczy - od depresji przez samobójstwo do wyrzucania dzieci na śmietnik. I wiecie, co? To nie jest tylko wina rządzących, to również Wasza wina, tych,  którzy żyją w swoim ciemnogrodzie i są za życiem. Tak, też jestem za życiem, ale jestem również za wolnością i za samą sobą. Nikt nie mówi to o usuwaniu zdrowych płodów, bez przyczyny w formie antykoncepcji. Obudźcie się w końcu i przede wszystkim zróbcie to Wy - panowie, bo Was to również dotyczy - macie matki, siostry i partnerki, zadbajcie o nie, zadbajcie o siebie.

Po wszystkich wydarzeniach z naszego kraju przede wszystkim chciałabym podziękować tym ludziom, którzy nie zostawili sprawy komuś innemu i tym, którym nie jest to obojętne. Jestem dumna, że mamy w kraju ludzi, którzy myślą (czasem po fakcie, bo ten rząd również ktoś wybrał, ale lepiej późno niż no...) Wygramy tę wojnę baby, za bardzo nas wkurwili, żeby odpuścić.

A do osób, które nadal zdania nie zmieniły, kieruję pytanie:

Co będzie dalej? Zakażą nam antykoncepcji, a może seksu? Nie będę żyć tak jak mi każą, jeśli mam się powołać na wiarę, proszę bardzo - Bóg dał mi wolną wolę i żaden pisior nie będzie mi mówił co mi wolno, a czego nie. Jeśli myślisz inaczej - okej, masz do tego święte prawo, stwierdzam tylko, że jest mi przykro, że nie potrafisz myśleć swoim rozumem i ktoś inny musi decydować o Tobie, współczuję, ale jak powiedziałam - Twój wybór, który masz, ja Ci tylko mogę współczuć. Masz wybór? To daj go innym.

// WkuriONA Pola

P.S. Mam nadzieję, że uda nam się nasz rząd wywieźć w końcu na taczce.

To jest wojna.